Cenab-ı Hakkı tanıyan ve sevenin, nihayetsiz saadete, nimete, envâra, esrara; ya bilkuvve veya bilfiil mazhar olduğunu; O’nu hakikî tanımayan ve sevmeyenin nihayetsiz şekavete, âlâma ve evhama manen ve maddeten mübtela olacağını izah ve isbat eden bir risaledir.