Her günümüz aynı geçiyor. Sanki hayat ilerlerken bir yerde arıza yapıp takılı kalmış. Ve biz hep bir gün sonra bu durumun değişeceğini zannediyoruz, ama her günümüz ısrarla aynı şekilde devam ediyor. Bu arıza tamir edilemiyor hocam. Çarkta koşan farelerden farkımız kalmadı. Artık her günümü ehemmiyetli bir şekilde yaşamak istiyorum. Çünkü gerçekten de insanların önemsemediği veya basit gördüğü günler daima kâğıtta silinmiş yazılardan kalan izler gibi duruyor. Bu izlere çeşitli anlamlar yükleyip ...