Acısı kendine ağır gelenlere, derdini hiçbir yere yükleyemeyenlere, karanlıktan başka ülke yoktur. Sana acı veren her şeyi belleğinden koparıp atmak için, karanlığın nesneleri sildiği gibi geçmişi de silebileceğine, eritebileceğine inanırsın. Bunları şimdi, yıllar sonra belleğimin hafif aralanmış pencerelerinden içeri yumuşak bir ışık sızarken fark ediyorum.Dışarıda kalanlar, dışarıdan bakanlar, derdi ile delik deşik olanın kendi karanlığına sığınışını bir türlü anlamayanlar, anlamak istemeyenle ...