"Onu en son Kızılırmak'ın sularına bakarken gördüler. Uzun, kirli saçları omuzlarını yalıyordu. Geriye köpükten çiçekler kaldı ellerimde. Tutulmayan, koklanmayan... Cılız bir nefesle dağılan..."
Köpükten Çiçekler, herkesin kendi hayatından izler bulabileceği bir yaşam melodisi. Bu kitapta, ölüm karşısında insanın çaresizliğini, gelip geçen yılların bir türlü eskitemediği çocukluğumuzun arka bahçesini, savaşın vurduğu minik yürekleri, bazen de hiç kavuşulmamış aşklarla tutuşan insanlar ...