Annesi odasına girdiğinde yatağından çıkmış, feneri söndürüp çalışma masasının çekmecesine koymuştu bile. Lavaboda saçlarını tarıyordu.
Odanın içinde aradığını bulamayan annesi tekrar seslendi. Bu sefer çağrısına karşılık alabildi.
– Efendim, anneee!
– Sabahtan beri seni çağırıyorum oğlum. Niçin ses vermiyorsun?
– Affedersin anneciğim, kapıyı çaldığını duymadım.
– Ne kapısı oğlum, davul çalsalar duymazsın. Her sabah aynı şey! Bir kere de...
...