Aristoteles’ten itibaren kategoriler, filozoflar tarafından farklı yapı ve sayıda sunulmuş olsa da her daim oluş dili’nin temel alfabe’si olarak anlaşılmıştır. Antik Çağ ve Orta Çağ’da kategorilerin dilsel unsurlar olarak yorumlanması, onların tümel yapılardan dilin tikelliklerine indirgenen unsurlar olmasına neden olmuş; Rönesans ve XVII. yüzyıldan itibaren, özellikle Gottfried Wilhelm Leibniz’in, gerçekliğin dilsel olandan ziyade formüllerle ifade edilmesi gerektiğine dair anlayışıyla, bilgini ...