Neydin sen?!.. Bir rüzgar mıydın da, şöyle bir esip geçtin? Yapraklarını döküp, dallarını kırdın içimdeki duygu çıranının! Yüreğime edebiyyet arzusunun çekirdeğini bıraktım; bedenim alev alev tutuştu böylece. Sonsuz hayat az ötede dikilip duran müşahhas bir varlık kadar yaklaştı ruhuma.
Neydin sen?!.. Bir ışık demeti miydin de, Rabbim bu demeti, çok güzel yarattığı nadide bir kalıp içinde sundu bana?.. Bir ayna mıydın ki, gözlerimi kaybettim içinde ve şimdi ne sesi, ne de kendimi görebiliy ...