Küçücük bir insan, bir ayağını çenemin üstüne koymuş, şaşkın şaşkın, beni süzüyordu. Bir karış boyundaydı ancak. Elinde bir yayla ok vardı, sırtına da bir ok torbası asmıştı. Arkasından ona benzer en az kırk kişi daha geliyordu.Öylesine şaşırmıştım ki birden avazım çıktığı kadar haykırdım. Bir anda hepsi korkup gerisin geri kaçıştılar. Sonra çabucak toparlanıp yine geldiler. İçlerinden biri yüzüme kadar iyice yaklaştı, gözlerini açarak ellerini havaya kaldırdı, sonra da ince bir sesle, “Hekinah ...