Gözlerini yere dikmiş olan Katyuşa gözlerini birden jüri üyelerine çevirdi, Dmitriy´in üzerinde durdu. Bu esnada yüzü ciddileşmiş, sertleşmişti. Tuhaf tuhaf parıldıyan hafif şehla gözleri bir süre Dmitriy´nin üzerine takıldı kaldı. Dmitriy korkuyordu ama yine de başını bşka tarafa çeviremiyordu. Birden o korkunç geceyi, buzların çatırdayışını, Ay, kara ve korkunç bir şeyi aydınlatmak için şafak sökmeden ortaya çıkmış gibiydi. Hem kendisini süzen, hem de daha uzaklara bakan bu siyah gözler, Dmitr ...