İnsan varlığın ahengini karşıtıran el değildir.
İç içe gül goncası gibi ahenkli ve güzel bir hayatın emsali yaşanmış, esasları tespit edilmiştir.
Önemli olan güzeli örnek kabul etmek ve Biz bu hayatın neresindeyiz? diye yer yer kendini mihenge vurmaktır.
O zaman hayat yaşanmaya değecek, insan kendi nev`iyle iftihar edecektir.